فلسفهٔ ایجاد زبان برنامهنویسی Python تاکید بر دو هدف اصلی خوانایی بالای برنامههای نوشته شده و کوتاهی و بازدهی نسبی بالای آن است. کلمات کلیدی و اصلی این زبان به صورت حداقلی تهیه شدهاند و در مقابل کتابخانههایی که در اختیار کاربر است بسیار وسیع هستند. بر خلاف برخی زبانهای برنامهنویسی رایج دیگر که بلاکهای کد در آکولاد تعریف میشوند در زبان پایتون از نویسه فاصله و جلوبردن متن برنامه برای مشخص کردن بلاکهای کد استفاده میشود. به این معنی که تعدادی یکسان از نویسه فاصله در ابتدای سطرهای هر بلاک قرار میگیرند، و این تعداد در بلاکهای کد درونیتر افزایش مییابد. بدین ترتیب بلاکهای کد به صورت خودکار ظاهری مرتب دارند. پایتون مدلهای مختلف برنامه نویسی (از جمله شیء گرا و برنامه نویسی دستوری و تابع محور) را پشتیبانی میکند و برای مشخص کردن نوع متغییرها از یک سامانهٔ پویا استفاده میکند.این زبان از زبانهای برنامه نویسی مفسر بوده و به صورت کامل یک زبان شیگرا است که در ویژگیها با زبانهای تفسیری پرل، روبی، اسکیم، اسمالتاک و تیسیال مشابهت دارد و از مدیریت خودکار حافظه استفاده میکند.
در دوره آموزشی TheNewBoston Python 3.4 Programming Tutorials شما با قابلیت های اساسی و کلیدی این زبان برنامه نویسی کاربردی قدرتمند آشنا می شوید.