برنامه نویسی تابعی از میان سه مدل برنامه نویسی عمده قدیمیترین آنهاست. اولین زبان برنامه نویسی تابعی APL بود که در سال 1955 تقریبا یک سال قبل از فورترن ابداع شد. دومین برنامه Lisp بود که در سال 58 (یعنی یک سال قبل از کوبول) ارائه شد. هر دو این زبانها (کوبول و فورترن) زبانهای دستوری هستند و موفقیت آنها در حوزه های تجارت و علوم باعث شد که مدل برنامه نویسی دستوری مدلی غالب برای مدت 30 سال باشد.با به بازار آمدن مدل شی گرا در دهه 70 و پیشرفت تدریجی زبانهای برنامه نویسی شی گرا ، پس از آن این نوع برنامه نویسی تا امروز محبوب ترین مدل است. با توجه به توسعه پایدار و همیشگی زبانهای تابعی مانند OCAML , Haskel و... که برای برنامه نویسی دنیای حقیقی بیشترین کاربرد را دارند. بعد از 1950 همچنان زبان برنامه نویسی تابعی یک زبان آکادمیک و در سطح دانشگاهها محسوب میشد و موقعیت تجاری نداشت. اولین موفقیت تجاری زبانهای دستوری باعث شد تا برای چند دهه این زبانها به عنوان زبان غالب باقی بمانند ، زبانهای شی گرا تنها زمانی که نیاز برای حل مسایل و مشکلات پیشرفته تر کامپیوتری احساس شد به شهرت رسیدند.امروزه وجود برنامه نویسی تابعی برای حل مشکلاتی پیچیده تر اثبات شده و میتوان با آن برنامه های سده تر را نیز به وجود آورد. برنامه نویسی تابعی خالص تمام برنامه ها را به صورت مجموعه ای از توابع که میتوانند آرگومانهایی را دریافت و مقادیری را برگردانند نگاه میکند و بر خلاف مدلهای شی گرا و دستوری اثرات جانبی ندارد و به جای حلقه تکرار از حلقه های بازگشتی استفاده میکند.
در دوره آموزشی #Packt Functional Programming in C با برنامه نویسی تابعی در سی شارپ آشنا می شوید.