فیودور میخاییلوویچ داستایفسکی نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیتهای داستان است. سوررئالیستها مانیفست خود را بر اساس نوشتههای داستایوسکی ارائه کردهاند.
اکثر داستانهای وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمیست عصیان زده، بیمار و روانپریش. او ابتدا برای امرار معاش به کار ترجمه پرداخت و آثاری چون اورژنی گرانده اثر بالزاک و دون کارلوس اثر شیلر را ترجمه کرد.
در ۲۰ سالگی، استوار ارتش شد و خود را برای رسیدن به مقام افسری آماده كرد.اما چون مخارج برادر كوچكش به عهده او بود و خود نیز زندگی بی بند و باری داشت، پیوسته بر بدهی هایش افزوده می شد.
سرانجام ارتش را ترك گفت و در سال ۱۸۴۴ در پترزبورگ ساكن شد. در این هنگام، داستایوسكی حتی یك شاهی هم پول نداشت، اما از دیگران قرض می كرد و نان و شیر می خورد.در سال ۱۸۴۶ رمان « بیچارگان » را نوشت. این كتاب، موفقیتی جالب و ناگهانی به دست آورد.